کد مطلب:5509 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:131
دعوت به قرآن
قرآن پناهگاهی نورانی برای فرار از ظلمت ها و راهی روشن برای خروج از تاریكی های جهل و گمراهی به سوی نور و هدایت و آگاهی است:
«كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَیْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَی صِرَاطِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ» [1] 07)؛ این قرآن كتابی است كه ما به تو فرستادیم تا مردم را به امر خدا از ظلمات (جهل و كفر) بیرون آری و به عالم نور برسانی و به راه خدای مقتدر ستوده صفات رهسپار گردانی.
رسول خداصلی الله علیه وآله در جمع اصحاب خود فرمود:
مگر نمی بیند كه شب و روز زود می گذرد و گذشت آن هر تازه ای را كهنه و هر دوری را نزدیك می كند، اگر حوادث برای شما مانند قطعه های شب تاریك، ظلمانی شده است به نور پناه برید و درمان كنید.
مقداد عرض كرد: چاره چیست؟
رسول اكرم صلی الله علیه وآله فرمود: اذا التبست علیكم الفتن كقطع اللیل المظلم فعلیكم بالقرآن [2] 08).
قرآن از جهت علم، مصون از جهل و خطاست، لذا از هرگونه تباهی منزّه است و برای درمان مبتلایان سودمند است، به شرطی كه اهل تدبّر باشد تا راه را از بی راهه تشخیص دهد.
پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله فرمود:
كسی كه خداوند قرآن را به او عطا كرده، اگر بپندارد كه بهره دیگران بیش از بهره اوست، بزرگی را كوچك و كوچكی را بزرگ شمرده است [3] 09).
پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله چون به امّتش علاقه مند بود، تلاش می كرد تا آنان را به كمال انسانی برساند، و چون برجسته ترین كمال ها، در پرتو درك معارف قرآن و عمل به احكام آن به دست می آید، سعی می كرد تا مردم با قرآن مأنوس باشند و آن را خوب بفهمند و به فهمیده های خود كاملاً عمل كنند.
از این رو فرمود: گروهی كه به قرآن بی احترامی كرده و آن را پشت سر انداختند، نه تنها از مزایای شفاعت آن محروم شدند، بلكه از گزند شكایت او مصون نبوده و این عمل آنان را به جهنم می رساند: «من جعله خلفه ساقه الی النار و من جعله امامه قاده الی الجنة» [4] .
قرآن در هر جا باشد یا سائق است یا قائد، اگر عده ای قرآن را امام و پیشوای خود قرار دادند و خویش را امت آن دانستند، آنان را به بهشت می رساند، ولی اگر آن را پشت سر گذاشته، خود را رهبر و امام قرآن قرار دادند و آن را طبق هوای خود تفسیر كردند، قرآن از پشت سر، آنان را به جهنم سوق می دهد.
«كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَیْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَی صِرَاطِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ» [1] 07)؛ این قرآن كتابی است كه ما به تو فرستادیم تا مردم را به امر خدا از ظلمات (جهل و كفر) بیرون آری و به عالم نور برسانی و به راه خدای مقتدر ستوده صفات رهسپار گردانی.
رسول خداصلی الله علیه وآله در جمع اصحاب خود فرمود:
مگر نمی بیند كه شب و روز زود می گذرد و گذشت آن هر تازه ای را كهنه و هر دوری را نزدیك می كند، اگر حوادث برای شما مانند قطعه های شب تاریك، ظلمانی شده است به نور پناه برید و درمان كنید.
مقداد عرض كرد: چاره چیست؟
رسول اكرم صلی الله علیه وآله فرمود: اذا التبست علیكم الفتن كقطع اللیل المظلم فعلیكم بالقرآن [2] 08).
قرآن از جهت علم، مصون از جهل و خطاست، لذا از هرگونه تباهی منزّه است و برای درمان مبتلایان سودمند است، به شرطی كه اهل تدبّر باشد تا راه را از بی راهه تشخیص دهد.
پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله فرمود:
كسی كه خداوند قرآن را به او عطا كرده، اگر بپندارد كه بهره دیگران بیش از بهره اوست، بزرگی را كوچك و كوچكی را بزرگ شمرده است [3] 09).
پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله چون به امّتش علاقه مند بود، تلاش می كرد تا آنان را به كمال انسانی برساند، و چون برجسته ترین كمال ها، در پرتو درك معارف قرآن و عمل به احكام آن به دست می آید، سعی می كرد تا مردم با قرآن مأنوس باشند و آن را خوب بفهمند و به فهمیده های خود كاملاً عمل كنند.
از این رو فرمود: گروهی كه به قرآن بی احترامی كرده و آن را پشت سر انداختند، نه تنها از مزایای شفاعت آن محروم شدند، بلكه از گزند شكایت او مصون نبوده و این عمل آنان را به جهنم می رساند: «من جعله خلفه ساقه الی النار و من جعله امامه قاده الی الجنة» [4] .
قرآن در هر جا باشد یا سائق است یا قائد، اگر عده ای قرآن را امام و پیشوای خود قرار دادند و خویش را امت آن دانستند، آنان را به بهشت می رساند، ولی اگر آن را پشت سر گذاشته، خود را رهبر و امام قرآن قرار دادند و آن را طبق هوای خود تفسیر كردند، قرآن از پشت سر، آنان را به جهنم سوق می دهد.
[1] ابراهيم (14) آيه 1.
[2] بحارالانوار، ج89، ص17.
[3] بحارالانوار، ج8، ص38.
[4] بحارالانوار، ج89، ص17.